Mamy rok 2019. Już rok wcześniej dokonano remontu krótkiego odcinka średniowiecznych murów obronnych okalających Pasłęk. Dzięki dofinansowaniu z funduszy Unii Europejskiej przystąpiono do rewitalizacji pozostałej, prawie kilometrowej części murów.
„Do dziś mury obronne w Pasłęku zachowały się na znacznej długości obwodu. Niestety są one w zdecydowanej większości znacznie obniżone i w fatalnym stanie. Najważniejszym elementem jest zachowana Brama Kamienna w płd.-zach części miasta. Również częściowo zniszczona Brama Młyńska dzięki rewitalizacji wróciła do dawnego wyglądu.
Wizja remontu, podobno, przewiduje przejęcie części działki Poczty Polskiej co umożliwi przejście wzdłuż muru, z nowego parkingu przy murach do Placu 1000 lecia. Czy jest jakiś plan odtworzenia promenady, takiej jakie możemy oglądać na widokówkach z okresu międzywojennego, przy murach zamku?
Historia
Murowane obwarowania Pasłęka (Preußisch Holland) wzniesiono w pierwszej połowie XIV wieku, w miejscu drewnianej palisady. W XVII wieku wzmocnione zostały zewnętrznymi ziemnymi bastionami. W XVIII wieku z uwagi na rozwój broni palnej, utraciły swoje znaczenie i zaczęto je rozbierać, traktując jako łatwo dostępne źródło budulca. W ten sposób, około 1830 roku całkowicie rozebrano Bramę Garncarską oraz górne partie Bramy Młyńskiej. Szczególnie atrakcyjne, dla stworzenia klimatu staromiejskiego, byłoby odbudowanie Bramy Garncarskiej. Stare miasto stałoby się wizualnie zamkniętą enklawą.”
Architektura
Wątek wendyjski, nazywany też słowiańskim, to jeden z wątków ceglanych murów, na ziemiach polskich stosowany od XIII do XV wieku. Z użycia wyszedł w latach 20. XV stulecia, ustępując miejsca wątkowi gotyckiemu. Niekiedy używany był także w późniejszych budowlach, w tym renesansowych rezydencjach i budynkach sakralnych. Późne przykłady są jednak rzadsze.
Wątek składa się z dwóch powtarzalnych warstw. W każdej z nich dwie wozówki oddzielone są jedną główką, co daje układ boków: krótki, długi, długi, krótki. Poszczególne warstwy są względem siebie przesunięte o ćwierć długości cegły (1/4 dłuższego boku). W kolejnych poziomach budynku układ się powtarza.
Więcej
https://archirama.muratorplus.pl/encyklopedia-architektury/watek-wendyjski,62_4637.html
Linia murów obronnych o długości około 1200 metrów biegła po obwodzie nieregularnego wieloboku, łączącego się w północno-wschodnim narożniku z murami obronnymi zamku. Górne, licowe partie miejskich fortyfikacji zostały zbudowane z cegły w wątku wendyjskim, natomiast partie fundamentowe z powszechnie dostępnych granitowych kamieni. Zwieńczenie muru stanowił zadaszony ganek strażniczy. Obwód fortyfikacji wzmocniono licznymi basztami, zapewne otwartymi od strony miasta. Najgęściej rozmieszczone były one na południowym odcinku miasta. Newralgiczne miejsca wzmocniono basztami zamkniętymi: Tłuszczową od zachodu, Prochową od północy i basztą Biały Płaszcz od południa. Do miasta prowadziły trzy bramy: Garncarska, Kamienna i Młyńska.
lip 15 2019
Pasłęckie mury obronne
Remont
„Do dziś mury obronne w Pasłęku zachowały się na znacznej długości obwodu. Niestety są one w zdecydowanej większości znacznie obniżone i w fatalnym stanie. Najważniejszym elementem jest zachowana Brama Kamienna w płd.-zach części miasta. Również częściowo zniszczona Brama Młyńska dzięki rewitalizacji wróciła do dawnego wyglądu.
Wizja remontu, podobno, przewiduje przejęcie części działki Poczty Polskiej co umożliwi przejście wzdłuż muru, z nowego parkingu przy murach do Placu 1000 lecia. Czy jest jakiś plan odtworzenia promenady, takiej jakie możemy oglądać na widokówkach z okresu międzywojennego, przy murach zamku?
Historia
Murowane obwarowania Pasłęka (Preußisch Holland) wzniesiono w pierwszej połowie XIV wieku, w miejscu drewnianej palisady. W XVII wieku wzmocnione zostały zewnętrznymi ziemnymi bastionami. W XVIII wieku z uwagi na rozwój broni palnej, utraciły swoje znaczenie i zaczęto je rozbierać, traktując jako łatwo dostępne źródło budulca. W ten sposób, około 1830 roku całkowicie rozebrano Bramę Garncarską oraz górne partie Bramy Młyńskiej. Szczególnie atrakcyjne, dla stworzenia klimatu staromiejskiego, byłoby odbudowanie Bramy Garncarskiej. Stare miasto stałoby się wizualnie zamkniętą enklawą.”
Architektura
Tekst na podstawie: