“Historia piękna” to wybrane z przestrzeni dziejów historii sztuki i literatury dzieła, a czasami tylko ich fragmenty, które zdaniem autorów odzwierciedlają gusta poszczególnych epok. Nie jest to kolejny album z ładnymi zdjęciami obrazów. W książce jest wiele treści, które przedstawiają nam piękno malarstwa, rzeźby, architektury i słowa. Takie ujęcie tematu rozwija w czytelniku poczucie piękna tego co go otacza. Uczy też nas dystansu, albo jeśli ktoś woli, uczy nas tolerancji wobec gustu innych. Każdy przecież widzi i słyszy świat inaczej. Światło i jego barwy, liczby i proporcje, złoty podział, brzydota niezbędna pięknu, piękno epoki konsumpcji … Z pewnością gust ulega zmianom. Można go jednak kształtować czytając książki takie jak ta. Bardzo często słyszę jak u schyłku swoich dni ludzie zadają sobie pytanie: “dlaczego kiedyś tego nie dostrzegałem?” Może też i dlatego, że nigdy nie sięgamy po książki, które skłaniają do stawiania pytań, a potem do szukania na nie odpowiedzi. Dlatego polecam książkę dla tych, którzy nie boją się pytać i dla tych, którzy lubią oglądać ładne i ciekawe obrazki.